قبل از هر چیز لازم است که بدانیم رای غیابی چیست، اگر دادخواستی علیه شخصی داده شود و خوانده یعنی کسی که علیه او خواسته مطرح شده است ابلاغیه وقت رسیدگی دادگاه را به شخصه تحویل نگرفته باشد و به تعبیر حقوقی بر طبق ماده 68 قانون آیین دادرسی مدنی به او ابلاغ نشده باشد و یا این که در جلسات دادگاه حاضر نشود و لایحه نیز در ماهیت نداده باشد در صورت محکوم شدن او رای صادره غیابی است، رای غیابی ظرف 20 روز پس از ابلاغ در همان شعبه قابل واخواهی است و کسی که رای غیابی علیه او صادر شده است می تواند در ظرف مدت مذکور از دادگاه با ذکر دلیل تقاضای واخواهی و رسیدگی مجدد کند. خواسته طلاق هم از قاعده مذکور مستثنی نیست و اگر وقت رسیدگی به خوانده ابلاغ واقعی نشده باشد و در دادگاه نیز حضور نیابد و لایحه هم نداده باشد در فرض محکومیت طلاق صادره غیابی است. اما با توجه به این که خواهان طلاق و خواسته طلاق می تواند از طرف زوج (مرد) یا زوجه (زن) باشد به تفکیک در این خصوص توضیح داده می شود.
طلاق غیابی از طرف مرد:
بر طبق ماده 1333 قانون مدنی حق طلاق در اختیار مرد است لذا اگر مردی دادخواست طلاق به طرفیت همسرش بدهد چه زن در دادگاه حاضر شود و یا حضور پیدا نکند و لایحه نیز ندهد قطعا رای طلاق صادر خواهد شد ولی در حالت دوم رای صادره غیابی است و زن می تواند در مهلت قانونی واخواهی کند. آنچه اهمیت دارد این که درست است که رای طلاق به درخواست مرد از سوی دادگاه صادر می شود ولی ثبت طلاق منوط است به پرداخت حقوق مالی زن (زوجه) که در رای دادگاه منعکس می گردد.
ممکن است سوال پیش آید که حقوق مالی زوجه در طلاق از جانب زوج چیست؟ عبارت است از مهریه، اجرت المثل ایام زوجیت، نفقه ایام عده، نفقه معوقه در صورت مطالبه زوجه و استحقاق او و شرط تنصیف اموال مندرج در عقدنامه ها به شرط امضاء این شرط توسط زوج و بودن اموال موجود در هنگام طلاق که بعد از عقد خریداری شده باشد.
توصیه می شود برای اطلاعات بیشتر در خصوص شرط تنصیف اموال به این لینک مراجعه کنید. اما استفاده از شرط تنصیف، اجرت المثل و نفقه معوقه اگر از طرف زوجه درخواست شود در رای دادگاه در صورت بودن شرایط انعکاس پیدا می کند.
طلاق غیابی از طرف زن
اگر زنی به طرفیت شوهر دادخواست طلاق بدهد و زن دلیلی محکمه پسند برای طلاق ارائه کند و شوهر علی رغم ابلاغ در دادگاه حاضر نشود و لایحه ندهد و اخطاریه دادگاه هم به او ابلاغ واقعی نشده باشد رای طلاقی که از سوی دادگاه صادر می شود غیابی است. شایان ذکر است که اگر احضاریه دادگاه به شخص مورد نظر مثلا شوهر در این جا ابلاغ شده باشد بر طبق ماده 68 قانون آیین دادرسی مدنی ابلاغ واقعی است و اگر به بستگان و یا خادم و کارمندان او ابلاغ شود بر طبق ماده 69 قانون مذکور ابلاغ قانونی است و اگر نشانی داده شده درست باشد ولی کسی حضور نداشته باشد اخطاریه الصاق می شود که بر طبق ماده 70 ابلاغ قانونی است.